ঢেকীয়া খিনি বাৰীৰ ,
মানিমুনি ভেদাইলতা খিনিও ঘৰৰে ,
বিশ টকা খুজিছো দি যাওঁক চাৰ ,
দাম দৰ নকৰিব চোন,
মহাজনৰ ওচৰত এতিয়াও ছকুৰি চাৰি টকা ধাৰ ...!
আপুনি চাহ খাওঁতে উৰাই দিয়ে পাঁচশ হাজাৰ ,
তৰা ভৰা হোটেলৰ নামত ,
অথচ আপুনি বাগী ধৰে দিনটোৰ ঘাম সৰা হাজিৰাৰ দামত ।
চাৰ আপোনাৰ বেজাৰ লাগে ,
বনাব পৰা নাই তিনি নম্বৰ মহলাটো এতিয়াও ,
অথচ বৰুৱাই ওচৰতে সাজিলে
চাৰি মহলৰ দালান ,
আমাৰো বেজাৰ লাগে লৰাটোৱে কান্দে যেতিয়া ঠাণ্ডাত মাজ ৰাতি বৰষুণ পৰিলে গাত ,
পিতৃ হোৱাৰ গৌৰৱ তেতিয়াই পৰে দেখোন মোলান । চাৰ ভোক আমাৰো আছে ,
জীয়াই থকাৰ ভোক ,
অহ লোভ অৱশ্যে নাই আমাৰ,
দিনটোৰ ভাত সাজ আৰু ৰাতিৰ আহাৰ ,
এইয়াই চিন্তা মাথোঁ সদায় ...
ধৰ্ম , চৰকাৰ , শোষণ, সংস্কৃতি , জাতীয়তা বাদ ,
ৰাষ্টা ঘাট,
কি ভাল কি বেয়া কোনোদিনে মাথা মৰা নাই,
কাৰো মূৰত কঠাল ভাঙিব যোৱা নাই ,
আছে দুখন হাত বিষ নোহোৱালৈকে কাম কৰিছো,
আছে দুই ভৰি বিষাই নোযোৱালৈকে ঘুৰিয়েই ফুৰিছো,
কোনো দিনাই কোনো কথাতেই কৰা নাই প্ৰতিবাদ । জানে চাৰ ৰাতি টোপনিয়ে নাহে কেতিয়াবা ,
এই বোজাত এতিয়াও যে বাকী ছকুৰি চাৰি টকা মহাজনৰ তাত ,
চিন্তাত দোমোজাত ভাগৰি যাওঁ কেনেকৈ মিলাওঁ বাৰু কাইলৈৰ দিনটোৰ সাজ ।
দৰ দাম নকৰিব ,নিদিব না লাজ ,অলপ কলিজা খন পৰিব শাঁত ,আপোনাৰ একো হানি নহয় ,তৰ্ক নকৰাকৈয়ে এই মানিমুনি ঢেঁকীয়া খিনি লৈ যাওক ,
,বেছি নহয়,দৰ বিশ টকাত...
প্ৰাণজিৎ বৰুৱা
২২/১২/২০১৭