গণিত ভীতি বনাম গণিত প্ৰীতি ...
বৰ্তমান অসম চৰকাৰে অনুষ্ঠিত কৰি অহা বিভিন্ন প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষা সমূহত , বিশেষকৈ গণিত বিষয়টোত বহুতে ভবা মতে নম্বৰ পাবলৈ সক্ষম নহয় বা বহু ক্ষেত্ৰত এৰি থৈ আহে বা অনুমানিক ভাৱে কৰি অহা দেখা যায়
ইয়াৰ বিশেষ কি কাৰণ বা আৰু ইয়াৰ সমাধান কেনে হ'ব পাৰে...??
আচলতে মোৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা কওঁ, যি সকলে গণিতৰ প্ৰশ্ন নকৰাকৈ আহে, বা ভয় খায়, বা চেষ্টা কৰিও আয়ত্ত কৰিব নোৱাৰে, তাৰ এটা প্ৰধান কাৰণ হ'ল পঞ্চম শ্ৰেণীৰ পৰা নৱম মানলৈকে তেওঁলোকৰ স্কুলীয়া সময় চোৱাৰ গণিতৰ ভেটি একেবাৰে দুৰ্বল, মই যি খিনি প্ৰশ্ন অসমৰ বিভিন্ন পৰীক্ষাত অহা দেখিছোঁ ইতিমধ্যে তাৰ concept খিনিৰ কিন্তু ,৭৫% ই এই ৫মৰ পৰা ৮মৰ ভিতৰতেই পোৱা যায়, base যদি ঠিক নাথাকে তেন্তে গণিতত পাছলৈ বহুত বেছি সমস্যা হয়...
তেন্তে ইয়াৰ সমাধান ??
সমাধান আছে!
সমাধান হ'ল, প্ৰথমে direct প্ৰতিযোগিতা মূলক পৰীক্ষাৰ প্ৰশ্ন উত্তৰ কৰিবলৈ নগৈ, সৰু ল'ৰা ছোৱালীয়ে শিকাৰ দৰে step by step পাঠ সমূহ পঢ়ি যাব লাগে, আয়ত্ত কৰি যাব লাগে
একো doubt নথকাকৈ, মনত ৰাখিব এবাৰ basic খিনিত যদি মজবুত হৈ যায় পাছত সকলোতে সহজ হৈ পৰিব ,
লাগিলে আপুনি প্ৰথম বাৰৰ বাবে কেইটা মান topic তে গুৰুত্ব দিয়ক,কিন্তু খৰচী মাৰি শিকক ,
আৰু এইক্ষেত্ৰত কিন্তু কম সময়ৰ ভিতৰত সকলো আয়ত্ত হৈ যাব ,এই ধাৰণা লোৱা অনুচিত, কম সময়ৰ ভিতৰতে এই খিনি কৰিব খুজিলে দোমোজাৰ সৃষ্টি হব পাৰে ...
এটা উদাহৰণ দিও যিদৰে জখলা 🪜 দালৰ তলৰ মাৰি কেইডালত ভৰি নিদিয়াকৈ ওপৰত উঠিবলৈ কষ্ট হয়, তেনেকৈ ৫ম, ৬ষ্ঠ, ৭ম আদি শ্ৰেণী সমূহৰ concept নোহোৱাকৈ পাছৰ পৰ্য্যায়ৰ সমস্যা সমাধান কৰাত অলপ অসুবিধা হোৱা মই দেখো, অলপ নহয় বহুত বেছি পৰিমাণেই কষ্ট হয়,
বিশেষ কৈ, গণিত আৰু বিজ্ঞানত এই 'জখলা সমস্যা' বহুত বেছি ...
কাৰণ বিষয় বস্তুৰ বহুত বেছি লিংক থাকে, আগৰ খিনি নপঢ়ি পাছৰ খিনি বুজাত অলপ দিকদাৰ !
সেয়ে আমাৰ বিদ্যালয়ত পঢ়ি থকা ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলে এই প্ৰাথমিক আৰু মাধ্যমিক স্তৰ সমূহত পৰীক্ষাত নম্বৰ কিমান পায়, সেইটোত বেছি গুৰুত্ব দিয়াতকৈ তেওঁলোকৰ concept সমূহ clear হৈছে নে সেইটো দিশতো সমানে চাব লাগে , কাৰণ যদিও এটা ১০০ নম্বৰ বা ৫০ নম্বৰ পৰীক্ষাত ,কিবা কাৰণত পৰীক্ষা দিয়াত বেয়া হৈ নম্বৰ কমি আহিব পাৰে ।
কিন্তু যদি সেই এবছৰীয়া গণিত পাঠ্যক্ৰমৰ নিৰ্দিষ্ট পাঠ সমুহৰ যি শিকনীয় ফলাফল (learning outcome) থাকে সেই সমূহ
আহৰণ কৰাত ছাত্ৰ ছাত্ৰী জন অপাৰগ হয়, তেন্তে এই সমস্যা চিৰদিনলৈ সমস্যা হৈয়ে ৰ'ব...!
আৰু বিভিন্ন জেষ্ঠ জনৰ পৰা শুনা, শিক্ষক, মাক-দেউতাকৰ মুখত শুনা গণিত বহুত টান! অংক জঙ্ক পংক! অংক ভালকৈ পঢ়িবি কিন্তু ইত্যাদি ইত্যাদি ধৰণৰ পৰোক্ষ কাৰকৰ ফলতো গণিত ভীতি ( Maths Phobia )সোমাই যাব...!
আৰু এটা কথা বহুত শিক্ষক
শিক্ষয়িত্ৰীৰো মন্তব্য শুনা পাওঁ কেতিয়াবা , যে যদি তেওঁলোকক প্ৰাথমিক বা মাধ্যমিক স্তৰত গণিতৰ class এটা কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰা যায়, তেওঁলোকে কয় আমি নোৱাৰোঁ ,আমি Arts ৰ মানুহ , গণিত নাজানো, কিন্তু তেওঁলোকে হয়তো নাভাবে Arts/Science ইত্যাদিৰ কথাবোৰ মেট্ৰিক পৰীক্ষা পাছ কৰাৰ পাছত হে আহে, প্ৰাথমিক/মাধ্যমিক পৰ্যায়ৰ গণিতৰ basic খিনি কিন্তু তেওঁলোকেও সমানেই পঢ়ি আহিছে দশম মানলৈকে ... আচলতে ইয়াত দোষ তেওঁলোকৰো নাই , তেওঁলোকেও হয়তো ইচ্ছা থাকিলেও এই ওপৰত উল্লেখ কৰা গণিত ভীতিৰ চিকাৰ হৈ পৰিল অজানিতেই ...
শেষত এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা ,এই গণিত ভীতিক, গণিত প্ৰীতিলৈ ৰূপান্তৰ কৰিবলৈ ছাত্ৰ বা ছাত্ৰী গৰাকীক এজন উপযুক্ত পথ প্ৰদৰ্শকৰ কিন্তু কিছু ক্ষেত্ৰত নিতান্তই প্ৰয়োজন ...
গতিকে তেওঁলোকৰ সেই অভাৱ পুৰ হৈছে নে নাই তাৰ চকু ৰখাৰ দায়িত্ব কিন্তু আপোনাৰ ,মোৰ, আমাৰ সকলোৰে ...
ধন্যবাদেৰে
✒️প্ৰাণজিত বৰুৱা,
সহকাৰী শিক্ষক
উত্তৰ লখিমপুৰ ।
ফোন : ৭০০২৯০৪১৩১
