কবি বোৰ...

কবি বোৰ...

কবি বোৰ মহা বদমাচ ,
ক'ৰবাত ধুনীয়া ছোৱালী এজনীও  ঘুৰিব নোৱাৰে ...

কবি বোৰ মহা বদমাচ,
ফাগুন ,শৰৎ মনে মনে আহিবই নোৱাৰে ...

শব্দ বোৰ কেনেকৈ যে
আঁজুৰি আনিব পাৰে,

শব্দেৰে কেনেকৈ যে
খুচিব পাৰে...

কবিতা বোৰ
পঢ়িলে
তেওঁলোকক বহুত গহীন যেন লাগে,
অৱশ্যে কবিবোৰে খুউব কমেইহে হাঁহে !!!

অৱশ্যে দুখ এটা আছেই এতিয়াও ...

কবিবোৰ যিমানেই বিখ্যাত হলেও
বহুত দুখীয়া ,
 
ঘৰৰ খেচ খেচনিত বজাৰলৈ ওলাই যোৱা কবিয়ে,
মোনা এটাত এটা নিপোটল কবিতাহে
লৈ উভতি আহে...!!

কবিতাৰে পেট ভৰাব নোৱাৰা

কবিৰ
(আশা :
কাইলৈ বাতৰি কাকতত
কবিতাটো বেছি কিবা এটা কিনিব পাৰিব ...

অনুৰোধ :
আপোনালোকে কবিতাটো কিনিব
পঢ়িব,

কবিবোৰক নিখোজ হৈ যাবলৈ নিদিব ...!!!)

প্ৰাণজিৎ বৰুৱা
১১/১০/১৫