কেঁচুৱা বোৰৰ কথা...

কেঁচুৱা বোৰৰ কথা...

সৰু সৰু আঙুলি কেইটা ,
দেখি মোৰ যে হাঁহি এটাহে ওলাই ,
কেঁচুৱা বোৰ ইমান আলসুৱা
কিবা মৰম লাগি যায়...

কলকলনি ফুটো নুফুটো মাতবোৰ,
কি যে ৰাগ ,
যেন সমস্বৰে বাজে সপ্ত সুৰ,
কিয়  ইমান মিঠা থাকে সিহঁতৰ  মাতত
হৃদয় পৰি যায় জুৰ ।

আটাইতকৈ  বেছি ভাল লাগে তাহাঁতৰ হাঁহি,
মুকুতা মুকুতা যেন
গোলাপৰ পাহি,
হাঁহিটিতে জিৰাই কেনেকৈ
অযুত নিযুত নিভাজ
মৰম বোৰ আহি...!!

কেঁচুৱা বোৰ হয়েই এনেকুৱা ,
আলসুৱা ঠুনুকা,
কলিজা খোৱা,

হাজাৰ কঠোৰ হৃদয়ো গলি যায়
যেতিয়াই কোনোবাই
এই ফুটো নুফুটো
সুবাস বোৰ পাই...

সেয়ে
আজি আৰু
চিঞৰি চিঞৰি নকওঁ
আনে কোৱাৰ দৰে ,

" কেঁচুৱা বোৰ জিন্দাবাদ,
ভ্ৰূণ হত্যা মুৰ্দাবাদ । "

আজিৰ পৰা আপুনি  নিজেই সচেতন হ'ব ,
কেঁচুৱাবোৰ আপুনিও ভাল পোৱা হ'ব,

এতিয়াৰ পৰাই
হয়
এই মুহূৰ্তৰ পৰাই

কেঁচুৱা বোৰ
ফুল হৈ ফুলি উঠিব
আপোনাৰ কোলাত ...

সুবাস হৈ বিয়পি পৰিব
মেলি দিয়ক আপোনাৰ দুহাত ...!!!

--প্ৰাণজিৎ বৰুৱা
১৩ নৱেম্বৰ ২০১৫