আই নুবুলিবি পুতাই

আই ...

মোক আই নুবুলিবি পুতাই ,
সিদিনা আলহী আহোঁতে মোক লাজতে ভিতৰতে ৰাখিছিলি
যেতিয়া লুকুৱাই , সেইদিনা,
ঠিক সেইদিনাই হেৰাই গ'ল তোৰ সুখত সুখী হোৱা আই ...!!

মোক আই নুবুলিবি পুতাই ,
শিক্ষা দীক্ষা নথকা বুলি যেতিয়া বোৱাৰীয়ে ভেঁকাহি মাৰিছিল ,
অথচ তোৰ মুখেৰে সেই সময়ত ,
টু এটাও  অহা নাছিল ওলাই ,
ঠিক সেইদিনা ,
সেইদিনাই হেৰাই গ'ল , তোৰ দুখত   দুখী হোৱা আই ...!!

মোক আই নুবুলিবি পুতাই ,
পাহৰা বেমাৰৰ বাবে একেটা কথাকে  যেতিয়া
সুধিছিলো তোক সঘনাই ,
আৰু মনে মনে তই ভুৰ ভুৰাই কৈছিলি  
এই
বুঢ়ীজনীৰ পৰা অলপমানো শান্তি নাই ,
হয় ঠিক সেইদিনাই ,
সেই সময়ৰ পৰাই  হেৰাই গল ,
এসময়ত তোৰ বেমাৰ হলে
  চকুৰ পলক নজপোৱাকৈ  শুশ্ৰূসা কৰা
তোৰ  ৰুগীয়া আই ...!!

বোপাই ,
মোক আই নুবুলিবি আৰু কেতিয়াও
তথাপিও  আৰ্শীবাদ কৰিছো কুশলে থাক মোৰ সোনামুৱা  পুতাই ...

কুশলে থাক সদায় !!!

প্ৰাণজিৎ বৰুৱা
১২/৫/১৭